|
Θεραπεία διαταραχών σίτισης & κατάποσης
Πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν διαταραχές σίτισης. Οι διαταραχές αυτές σχετίζονται με τις δυσκολίες που παρουσιάζει ένα άτομο να καταναλώσει ένα εύρος φαγητών σε κατάλληλη ποσότητα και ποιότητα ούτως ώστε να πάρει όλα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Οι διαταραχές στην κατάποση (δυσφαγία) αναφέρονται στις δυσκολίες που εμφανίζει ένας άνθρωπος σε κάθε στάδιο της φυσικής διαδικασίας από την αποδοχή τροφής και υγρών από το στόμα στο στομάχι. Η δυσφαγία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και μπορεί να πρόκειται είτε για μία μικρή δυσκολία είτε για πλήρη αδυναμία της κατάποσης. Οι δυσκολίες στη σίτιση και στην κατάποση μπορεί να οφείλονται είτε σε νευρολογικά αίτια (π.χ. εγκεφαλική παράλυση, εγκεφαλοπάθειες κ.α.), σε προβλήματα στη δομή /ανατομία (π.χ. σχιστίες), είτε σε αναπτυξιακούς παράγοντες (π.χ. αισθητηριακή ανάπτυξη). Δυσκολίες στη μάσηση (αισθητικοκινητικές δυσκολίες), σιελόρροια, τάση προς εμετό, βήχας εμετός, διαφυγή φαγητού ή υγρών από τα χείλη, λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος αποτελούν μερικά από τα συμπτώματα. Σε μικρότερες ηλικίες μπορεί να παρατηρηθεί δυσκολία κατά το θηλασμό ή στη χρήση φόρμουλας, απώλεια βάρους, ή αφυδάτωσης, υγρό κλάμα, υγρή φωνή, βήχας, πνιγμός, παλινδρομήσεις και διαφυγή ηρών ή τροφών από το στόμα και τη μύτη, επιθυμία να καταναλώνει μόνο αλεσμένα (σε περιπτώσεις παιδικής ηλικίας), περιορισμένο διαιτολόγιο. Έπειτα από την αξιολόγηση εντοπίζονται τα αίτια που προκαλούν τις δυσκολίες αυτές και ένας εξειδικευμένος θεραπευτής σχεδιάζει το θεραπευτικό πλάνο. Το θεραπευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του κάθε ατόμου περιλαμβάνουν: Σε περιπτώσεις σοβαρών δυσκολιών απαιτείται η παραπομπή σε περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις ούτως ώστε να γίνει σωστή διάγνωση και μετέπειτα παρέμβαση. |
